Güven Gürbüz Yazdı : "VEREN BİLİR, GÖREN ANLAR."

Güven Gürbüz Yazdı ;

" VEREN BİLİR, GÖREN ANLAR. "

" Ne kapılar açılır açmasını elbet bilene. Her zaman güvenmelisin tatlı diline.
İzinsiz girilmez derler dost bağına. Bağında ne nimetler vardır sunar sana.
Uzanır gider gurbet bir yana. Sıla bir yana. Gelmek mümkün olmazsa yanyana.
Dostun selamı gönülden anlayana. Getiren, götüren, sağ olsun derler sorarlarsa sana.
Velakin ne söylense boştur anlamak istemeyene. Bilmezsen de ses etme otur bir yana.
Ne kapılar açılır açmasını elbet bilene. Her zaman güvenmelisin tatlı diline.

Gücü verende, alanda bir. Kimine ne çok verir? Kimi azı nerede bulur? Her biri sorudur.
Cüsseye bakmaz her iş. Aldatmasın cüssedeki gülüş. Her neren bir geliş, arkasında bir dönüş.
Deveye bakıp büyütür. Pireye bakar küçültür. Kim nerede, neyi, nasıl yürütür? Düşündürür.
Var dediğimizde bir eksik. Yok dediğimizde bir fazlalık. Yoktur dengesizlik. Hepsinde bir bilgelik.
Yaradanda her bir sır. Yaşadıkça öğretir. Bizdeki fazladan meraktır. Düşünene her şey yanıttır.

Dost sohbetinde açılır muhabbet. Kim bilir içinde neler vardır sepet, sepet.
Yerli, yersiz, konuşma, biraz da sabret. İçinde varsa birikenler gün gelir açılır nihayet.
Kiminin ki meraktan ibaret. Kiminin içinde vardır bir hidayet. Arada bir sen de sözet.
Bilinmez hangi konu da nedret. Kapısı görünmeyendir nedamet.Tatlı dilde, güleryüzde selamet.
Olurmu şimdi fıkrayı da beklet. Nasrettin hocaya da soralım birde sen anlat.

Evlerimizi Çoktan Başımıza Yıkmıştı

Nasreddin Hoca vaaz vermek için kürsüye çıktıktan bir süre sonra sözü dolaştırıp develere getirir:
“Ey cemaat, Allah’a şükredelim ki, deveye kanat vermemiş.”
Bu söz üzerine cemaatten birisi merakla sorar: “Hocam, sebebi ne ola ki?”
“Kardeşlerim, eğer Allah deveye kanat verseydi, evlerimizi çoktan başımıza yıkmıştı.”

Su ile dolu değildir her kuyunun dibi. Ne kadar sallasan uzarda gider gibi.
Her şeyin var bir sebebi. İlimde saklıdır edebi. Okuyanlar anlar aydınlatan kitabı.
İlim, irfan bilir habibi. Kanatlarını açarda uçar gibi. Yaratan bilir sebebi.
İsterse o açar açılmayan kilidi. Her canlı gördüğüne inandı. Bulabildiğine sevindi.
Kimine çok verdi. Kimi hiç bulamadı. Akıl geldi. Araya girdi. Düşünceyi usunda buldu.

İnandık biz yaradana. Akıl fikir ihsan eylesin dedik yarattığı kullarına.
Büyük olur cüssesi aldanma kendinden korkana. Küçükte ne cesaret var bir bilsene.
Hepsi yürür bir cihana. Konar gider taşına, toprağına. Düşme çok konuşanın peşine.
Hiç rastladın mı eşine. Hele bir bak sıfatına. Kim kime benzer bir baksana.
At imzanı kendine. Ayna da bak hep suratına. Neler anlatacak kim bilir sana.

09 Şubat 2024

Güven Gürbüz

Şebinkarahisar / Ankara "